نقش کلیدی تهران در حل بحران سوریه/ لزوم مشارکت ایران در کنفرانس صلح ژنو۲

"دویچه وله" آلمان در مطلبی نوشت: بالاخره بعد از تغییرات و بالا و پایین های بسیار تاریخ برگزاری کنفرانس صلح ژنو2 مشخص شد؛ البته همچنان درباره لیست مهمانانی که باید در این نشست حضور داشته باشند اختلاف نظر وجود دارد. آیا ایران هم باید در این کنفرانس حضور داشته باشد؟ برخی دلایل برای ضرورت این امر وجود دارد.

این رسانه آلمانی در ادامه نوشت: ماه های طولانی است که روسیه و آمریکا برای تدارک برگزاری کنفرانس صلح سوریه کار می کنند و چندین بار تاریخ برگزاری این کنفرانس به دلیل اینکه یا دولت بشار اسد و یا مخالفان سوری با شرایط آن موافق نبودند به تعویق می افتاد.

حالا بالاخره قرار شده که این نشست صلح در 22 ژانویه در ژنو سوئیس برگزار شود. هدف این کنفرانس این است که به درگیری های شهروندی در سوریه که بیش از 120 هزار قربانی به بار آورده است خاتمه دهد. اما روی لیست شرکت کنندگان در این نشست که اخضر ابراهیمی نماینده ویژه سازمان ملل سوریه ارائه داده است هیچ نماینده ای از طرف ایران وجود ندارد؛ چرا که چند کشور مخالف با این مشارکت هستند.

نویسنده در ادامه به نقش کلیدی ایران در حل بحران سوریه اشاره کرده و به نقل از "فولکر پرتز"، کارشناس خاورمیانه و رئیس موسسه علم و سیاست برلین نوشت: این مسئله مهم است که یک نماینده از ایران در کنفرانس صلح در ژنو شرکت کند. اگر ما می خواهیم از کسی که قسمتی از مسئله سوریه است قسمتی از راه حل این بحران را بسازیم بنابراین باید ایران را هم در این نشست شرکت دهیم. شرکت ایران برای موفقیت یک چنین کنفرانسی مهم است.

درهمین راستا وزیر امور خارجه ایران نیز اعلام کرده است که اگر همه طرفها به یک راه حل عملی درگیری های سوریه علاقمندند باید ایران هم در کنفرانس صلح ژنو 2 شرکت کند.

دولت بشار اسد نیز درخواست کرده است که نمایندگان ایرانی هم در کنفرانس صلح سوریه شرکت کنند. وزیر امور خارجه سوریه در این باره اظهار داشته است که این غیر منطقی است که ایران در این کنفرانس حضور نداشته باشد.

دویچه وله در ادامه نوشت: در این میان بخصوص آمریکا و عربستان سعودی از مخالفان شرکت ایران در کنفرانس صلح ژنو 2 هستند.

"فولکر پرتز" در این باره اظهار داشته است که عربستان سعودی کاملا مصمم به براندازی رژیم بشار اسد است.

"گونتر مایر" رئیس مرکز تحقیقات جهان عرب دانشگاه ماینز آلمان هم در این باره اظهار داشته است که به همین دلیل در درگیری های سوریه، عربستان سعودی بزرگترین حامی مخالفان سوری است.

آمریکا نیز تا به حال مخالف شرکت ایران در کنفرانس صلح سوریه بوده است. البته فولکر پرتز احتمال می دهد که آمریکا اساسا مخالف این موضوع نباشد و هنوز ظرف کافی برای مذاکرات وجود دارد.

دویچه وله در بخش پایانی این مطلب نوشت: ایران در بحث ها درباره شرکت در کنفرانس صلح ژنو 2 یک حامی قدرتمند دارد و آن دبیر کلل سازمان ملل است.

"بان کی مون"، دبیر کل سازمان ملل شخصا از این مسئله حمایت کرده و اظهار داشته ست که ایران می تواند نقش مهمی را در این راستا ایفا کند و یک قدرت منطقه ای مهم است. به همین دلیل مشارکت ایران در این کنفرانس منطقی،عملی و واقع بینانه است.

"گونتر مایر" و "فولکر پرتز" هر دو بر این عقیده اند که با وجود همه تفاوت هایی که بین ایران و دیگر کشورهای شرکت کننده در کنفرانس صلح ژنو 2 وجود دارد اما یک علاقه مشترک بین آن ها وجود دارد و آن این است که هیچ کس نمی خواهد گروه های افراط گرای اسلامی در سوریه قدرت را در دست گیرند. این مسئله می تواند شانس شرکت ایران در کنفرانس صلح سوریه را افزایش دهد.

برتری تیم فوتبال زیر22سال ایران مقابل کره‌جنوبی

تیم فوتبال زیر 22 سال ایران در نخستین دیدار تدارکاتی خود مقابل کره‌جنوبی به برتری رسید.

تیم‌های زیر 22 سال ایران و کره جنوبی از ساعت 17:35 امروز (یکشنبه) در دیداری تدارکاتی و در ورزشگاه المپیک کیش به مصاف یکدیگر رفتند که این دیدار با برتری 3 بر 2 تیم ایران پایان یافت. به گزارش تسنیم،ایران در همان دقایق ابتدایی کره جنوبی را شوکه کرد و یعقوب کریمی و پیام صادقیان در دقایق 7 و 10 توانستند 2 گل برای تیم ایران به ثمر برسانند. در ادامه کره توسط لی جون وو در دقیقه 14 یکی از گل‌های خورده را جبران کرد. در ادامه حملات تیم کره جنوبی با ضدحملات تیم ایران خنثی شد تا نیمه نخست با برتری 2 بر یک ایران خاتمه یابد. در نیمه دوم بازی از سرعت بالایی برخوردار بود و هر 2 تیم چندین موقعیت گل را به دست آوردند اما این تیم کره جنوبی بود که توانست از فرصت به دست آمده بهتر استفاده کند و لی جون وو دقیقه 76 دومین گل خود و گل تساوی کره جنوبی را وارد دروازه ایران کند. بعد از این گل تیم ایران فشار حملات خود را بیشتر کرد و توسط کاوه رضایی که در نیمه دوم به زمین آمده بود، همچنین پیام صادقیان چند موقعیت مناسب گلزنی را از دست داد. در دقیقه 90 بازی و در حالی که به نظر می رسید بازی با تساوی به پایان خواهد رسید، کاوه رضایی با حرکتی انفرادی و عبور از میان مدافعان کره‌ای گل سوم تیم ایران را به ثمر رساند تا این دیدار با برتری 3 بر 2 ایران خاتمه یابد. دومین دیدار تدارکاتی تیم زیر 22 سال ایران و کره جنوبی در حالی ساعت 17:30 جمعه در ورزشگاه المپیک کیش برگزار می‌شود که به دلیل بازگشت بازیکنان لیگ برتری برای همراهی تیم های خود، ایران با ترکیب دوم خود به میدان خواهد رفت.

دوست و دشمن توافق نهایی ایران و آمریکا چه کسانی هستند؟

انتظارات پس از دیدار نمایندگان ایران 1+5 و دستیابی به توافق موقت، نسب به حل بحران هسته ای بالار رفته است.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روزنامه حریت ترکیه نوشت: انتظارات پس از دیدار  نمایندگان ایران 1+5 و دستیابی به توافق موقت، نسب به حل بحران هسته ای بالار رفته است.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»،‌امریکا، اروپا، اسرائیل و کشورهای عرب ادعا می کنند که ایران برخلاف ان پی تی در جهت برنامه هسته ای نظامی حرکت می کند. ایران تاکید می کند که مقاصدش صلح امیز است.

با توافق ژنو، پس از سال ها مذاکره و تحریم های شکست خورده، طرفین  نخستین گام را برای رفع نگرانی های یکدیگر برداشته اند. هدف نهایی، مذاکره بر سر توافق نهایی در جهت پایان دادن به بحران هسته ای است.

بدون شک، ایران از دستیابی به راه حل، بیشتر نفع می برد تا درگیری و مناقشه. لغو تحریم های آمریکا و اروپا فرصت نفسی تازه به اقتصاد ایران می دهد.

این توافق برای آمریکا نیز منافعی در بر دارد از جمله حل بحران هسته ای و جلوگیری از یک رویارویی نظامی که می توانست باعث بی ثباتی خاورمیانه شود.

توافق نیز می تواند راه را برای توافق های بیشتر بر سر مسائل مهم منطقه از جمله سوریه و جلوگیری از درگیری فرقه ای در عراق و مبارزه علیه القاعده هموار کند.

در این میان جایگاه ترکیه دچار تغییراتی می شود. این کشور برای مدتی، بازیگری منطقه ای بود که به شدت به حل مسئله هسته ای تمایل داشت. حتی تلاش هایی در این زمینه کرد اما موفق نبود.

در همین حال، جنگ داخلی در سوریه موجب شکاف بین ایران و ترکیه شده است. اما انکارا به هیچ وجه از بی ثباتی بیشتر در منطقه نفعی نمی برد.

توافق هسته ای ایران و امریکا حتی می تواند در مورد سوریه نقش مفیدی داشته ابشد. با این حال می تواند منجر به به حاشیه راندن ترکیه در مسائل مختلفی از سوریه گرفته تا عراق و مسئله ی فلسطین و اسرائیل شود.

حریت در ادامه نوشت: با این اوصاف، ترکیه نقشی مخرب در ماجرای توافق ایران و امریکا ایفا نخواهد کرد اما دیگر بازیگران منطقه از جمله عربستان و اسرائیل به گونه ای دیگر فکر می کنند.

اسرائیل نگران است که پرزیدنت اوباما که به دنبال موفقیتی بزرگ در سیاست خارجی است به توافقی رضایت دهد که تضمین های اندک در مورد برنامه هسته ای ایران فراهم کند.

بعلاوه، دولت اسرائیل نگران است که توافق بتواند منجر به ایجاد روابط حسنه بین ایران و امریکا شود.

عربستان سعودی رقیب اصلی ایران در خلیج فارس به شدت در جهت انزوای ایران فعالیت کرده است.

این کشور در پشت پرده سیاستی تهاجمی علیه ایران در مورد تحریم و حمله ی نظامی اتحاذ کرده است.سعودی ها می ترسند که روابط سازنده ایران با امریکا منجر به ترجیح تهران به ریاض توسط واشنگتن شود.

جای تعجب ندارد که عربستان و اسرائیل نشانه های نگرانی و عصبانیت خود از این موضوع را بروز دهند.  این اظهارات پیامی به حامیان امریکایی اتحاد با عربستان و اسرائیل مبنی بر مخالفت با هرگونه توافقی است که منجر به تقویت ایران شود،‌ است.

اگر اوباما به دنبال فرصتی در جهت رها کردن متحدان منطقه ای امریکا و دستیابی به توافق است،  باید با مخالفان توافق به جنگ و مبارزه رود تا نشان دهد که استراتژی جدید او در خدمت منافع امریکا است.

دوست و دشمن توافق نهایی ایران و آمریکا ؟

انتظارات پس از دیدار نمایندگان ایران 1+5 و دستیابی به توافق موقت، نسب به حل بحران هسته ای بالار رفته است.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

روزنامه حریت ترکیه نوشت: انتظارات پس از دیدار  نمایندگان ایران 1+5 و دستیابی به توافق موقت، نسب به حل بحران هسته ای بالار رفته است.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»،‌امریکا، اروپا، اسرائیل و کشورهای عرب ادعا می کنند که ایران برخلاف ان پی تی در جهت برنامه هسته ای نظامی حرکت می کند. ایران تاکید می کند که مقاصدش صلح امیز است.

با توافق ژنو، پس از سال ها مذاکره و تحریم های شکست خورده، طرفین  نخستین گام را برای رفع نگرانی های یکدیگر برداشته اند. هدف نهایی، مذاکره بر سر توافق نهایی در جهت پایان دادن به بحران هسته ای است.

بدون شک، ایران از دستیابی به راه حل، بیشتر نفع می برد تا درگیری و مناقشه. لغو تحریم های آمریکا و اروپا فرصت نفسی تازه به اقتصاد ایران می دهد.

این توافق برای آمریکا نیز منافعی در بر دارد از جمله حل بحران هسته ای و جلوگیری از یک رویارویی نظامی که می توانست باعث بی ثباتی خاورمیانه شود.

توافق نیز می تواند راه را برای توافق های بیشتر بر سر مسائل مهم منطقه از جمله سوریه و جلوگیری از درگیری فرقه ای در عراق و مبارزه علیه القاعده هموار کند.

در این میان جایگاه ترکیه دچار تغییراتی می شود. این کشور برای مدتی، بازیگری منطقه ای بود که به شدت به حل مسئله هسته ای تمایل داشت. حتی تلاش هایی در این زمینه کرد اما موفق نبود.

در همین حال، جنگ داخلی در سوریه موجب شکاف بین ایران و ترکیه شده است. اما انکارا به هیچ وجه از بی ثباتی بیشتر در منطقه نفعی نمی برد.

توافق هسته ای ایران و امریکا حتی می تواند در مورد سوریه نقش مفیدی داشته ابشد. با این حال می تواند منجر به به حاشیه راندن ترکیه در مسائل مختلفی از سوریه گرفته تا عراق و مسئله ی فلسطین و اسرائیل شود.

حریت در ادامه نوشت: با این اوصاف، ترکیه نقشی مخرب در ماجرای توافق ایران و امریکا ایفا نخواهد کرد اما دیگر بازیگران منطقه از جمله عربستان و اسرائیل به گونه ای دیگر فکر می کنند.

اسرائیل نگران است که پرزیدنت اوباما که به دنبال موفقیتی بزرگ در سیاست خارجی است به توافقی رضایت دهد که تضمین های اندک در مورد برنامه هسته ای ایران فراهم کند.

بعلاوه، دولت اسرائیل نگران است که توافق بتواند منجر به ایجاد روابط حسنه بین ایران و امریکا شود.

عربستان سعودی رقیب اصلی ایران در خلیج فارس به شدت در جهت انزوای ایران فعالیت کرده است.

این کشور در پشت پرده سیاستی تهاجمی علیه ایران در مورد تحریم و حمله ی نظامی اتحاذ کرده است.سعودی ها می ترسند که روابط سازنده ایران با امریکا منجر به ترجیح تهران به ریاض توسط واشنگتن شود.

جای تعجب ندارد که عربستان و اسرائیل نشانه های نگرانی و عصبانیت خود از این موضوع را بروز دهند.  این اظهارات پیامی به حامیان امریکایی اتحاد با عربستان و اسرائیل مبنی بر مخالفت با هرگونه توافقی است که منجر به تقویت ایران شود،‌ است.

اگر اوباما به دنبال فرصتی در جهت رها کردن متحدان منطقه ای امریکا و دستیابی به توافق است،  باید با مخالفان توافق به جنگ و مبارزه رود تا نشان دهد که استراتژی جدید او در خدمت منافع امریکا است.

باز هم تکرار تاریخ !!!!!!

* سیدمصطفی‌هاشمی‌طبا

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

اگر فراموش نکرده باشیم، دولت آقای سیدمحمد خاتمی با شعار تامین مطالبات سیاسی مردم شکل گرفت و در ابتدا بر چنین راهی قدم گذارد. در همان زمان مخالفان دولت ایشان از طریق رسانه‌ها از جمله روزنامه‌های وابسته به خود موضوع برآوردن مطالبات اقتصادی مردم را مطرح و دولت را در برابر هجمه تبلیغاتی این مطالبات قرار دادند.

در این روزنامه‌ها و حتی در صداوسیمای ملی دایما مسایل و مشکلات اقتصادی مردم مطرح می‌شد و از دولت خاتمی راه‌حل برای این مشکل و معضل طلب می‌کردند. این ترفند البته که نتیجه داد و دولت خاتمی قدم به راه اقتصادی و نه سیاسی- فرهنگی گذاشت و البته پس از هشت‌سال صدارت، حل مشکلات اقتصادی مردم به آن حدی که مخالفان تبلیغ می‌کردند ممکن و میسور نشد اما میراث اقتصادی دولت که به دولت بعدی یعنی دولت نهم رسید اقتصادی بود، فعال، کم‌تورم، آرام، بی‌تلاطم و بدون تعهدات کمرشکن برای دولت بعدی. هنوز، صدروز از دولت دکتر حسن روحانی نمی‌گذرد که همان سازهای مخالف خاتمی به صدا درآمده و از دولت عملکرد مثبت اقتصادی می‌خواهند و نتیجه نظرخواهی‌هایی را مطرح می‌کنند که در آن نظر اکثریت مردم مبنی بر عدم‌رضایت از فعالیت‌های اقتصادی دولت مطرح شده است. میراث اقتصادی دولت گذشته برای دولت حاضر را رییس‌جمهور در چند عدد کلان برای مردم بیان کرد و همان‌ها گفتند که به گذشته چه کار دارید!

کارهای خودتان را ذکر کنید، چرا علیه دولت گذشته صحبت می‌کنید و بهتر است از اقدامات خود سخن بگویید.

مگر این دوستان نمی‌دانند که اقتصاد یک کشور امر به‌هم‌پیوسته است و نمی‌توان در یک مقطع از زمان آن را منجمد کرد و از صفر شروع کرد. آنچه از گذشته میراث مانده همچنان در جریان است و دولت باید بتواند در این میان راهکاری معقول بیندیشد.

بودجه سال 93 هرچند به نظر برخی افراد متورم است ولی به هر حال به عبارتی معقول نوشته شده است اما به نظر می‌رسد در شرایط کنونی علاوه بر برخورد عاقلانه باید برخوردی جسورانه نیز داشت تا اندک مرحمی بر میراث باقی‌مانده از گذشته قرار داده شود. اگر راه‌حل اقتصادی برای به راه‌آوردن میراث گذشته طلب شود حتما صواب است اما پیگیری راه‌حل‌های اقتصادی بنابر آنچه در گذشته مطالبات اقتصادی مردم خوانده می‌شد یقینا بیان انحرافی است. امروز اگر هم در بودجه تقدیمی دولت مشکلی وجود دارد نمایندگان مجلس باید در جهت صیانت از اقتصاد کشور در پی چاره‌جویی برآمده و راه‌حل ارایه کنند.

به‌نظر این نویسنده حرف‌های الیاس نادران که بودجه را انبساطی می‌بینند درست است اما در همان حال باید راه‌حلی برای هزینه‌ها و اینکه چه هزینه‌هایی باید در اولویت قرار گیرد و تاثیر آن بر اقتصاد جامعه چیست را مدنظر قرار دهند و به مردم بگویند که چرا چنین شد. وقتی 37هزارمیلیاردتومان برای تداوم روش غلط پرداخت یارانه می‌گذارند و می‌خواهند خلاف قانون همه را به مردم پرداخت کنند لاجرم باید در مقابلش درآمدی بگذارند! همین دوستان برای حذف 37هزارمیلیاردتومان یا به‌حداقل‌رساندن آن و قانونی عمل‌کردن، راه‌حلی معقول اما انقلابی بیابند و ارایه دهند.

گیریم دولت نتواند 74هزارمیلیاردتومان بدهی به سیستم بانکی را بازپرداخت کند و مشکلی هم پیش نیاید آیا نباید بدهی 60هزارمیلیاردتومانی به صندوق بازنشستگی و 55هزارمیلیاردتومانی به پیمانکاران و صنعتگران اعم از اشخاص حقیقی را پرداخت کند؟ آیا این را در بودجه دیده‌اند؟

آیا عدم‌تادیه حدود هشت‌هزارمیلیاردتومان به وزارت بهداشت در سال گذشته و امسال را در بودجه دیده‌اند؟

میراث دلپذیر بدهی‌های دولت گذشته و نیازهای جامعه در حال رشد ما، بسیار است واقعا آیا ارایه راه‌حل برای آنها شجاعت نمی‌خواهد؟

بهترین کار گفتن حقایق به مردم است. قبول کنیم مشکلات اقتصادی فراوانی داریم. آن را به‌صورت واضح و به‌درستی و راستی به مردم منتقل کنیم. حقایق زیر ابرها پنهان نمی‌شود. اگر واقعا اعتقاد به ولایت داریم اقتصاد مقاومتی را طراحی کنیم و به آن پایدار باشیم. قبول کنیم که با فرض پیش‌رفتن توافقنامه ژنو، از آن آب چندانی برای اقتصاد داخلی گرم نمی‌شود. به دولت قوت قلب و شجاعت بدهیم تا با اقتصاد کشور به همین گونه که وجود دارد برخورد کند و نه اینکه راه دولت گذشته را ادامه دهد. تدوین بودجه به‌شرحی که گذشت همان ادامه راه دولت گذشته است و همچنان بر اقتصاد اثر منفی می‌گذارد و حاصل آن اضافه‌شدن دوچندان مشکلات است.

 اگر بخواهیم به سامان برسیم همه باید در رفع کژی‌های اقتصادی عالم، شجاع و صریح بوده و نیز با یکدیگر همدست و هم‌داستان شویم تا این کشتی طوفان‌زده را به ساحل برسانیم. نگوییم خارجی‌ها از حرف‌های ما مطالبی می‌فهمند و موضعمان ضعیف می‌شود. این اطلاعات و آمار را ظاهرا، همه می‌دانند جز مردم ما.