نرم افزار چاپ چک - نرم افزار چک چاپ - نرم افزار پرینت چک - نرم افزار چک پرینت
فروش چاپ چک - چک چاپ ، پرینت چک ، چک پرینت ، نرم افزار رایگان چاپ چک ، نرم افزار چک چاپ ،
نرم افزار چاپ چک - نرم افزار چک چاپ - نرم افزار پرینت چک - نرم افزار چک پرینت
فروش چاپ چک - چک چاپ ، پرینت چک ، چک پرینت ، نرم افزار رایگان چاپ چک ، نرم افزار چک چاپ ،
تصاویر: بوشهر به گورستان خودرو تبدیل شد/عکس: اتومبیل ظریـف چیست؟/عکس یادگاری نمایندگان زن در بهارستان/هشدار به 26 میلیون ایرانی
چرا اعراب خلیج فارس از تماشای چهره های خوشحال تیم هسته ای ایران ناراحت شدند؟
مطهری: آیا وزارت اطلاعاتی که ریگی را در هوا دستگیر می‌کند، نمی‌تواند افراد متجاوز به دفتر من را دستگیر کند؟
مطهری: آیا وزارت اطلاعاتی که ریگی را در هوا دستگیر می‌کند، نمی‌تواند افراد متجاوز به دفتر من را دستگیر کند؟
بروکینگز:
روحانی با دو روز اختلاف به ضرب‌الاجل صد روزه خود وفادار ماند/آرامش موقت در امریکا در پی توافق هسته ای
اتحادیه اروپا، 17 شرکت ایرانی را تحریم و 3 شرکت دیگر را لغو تحریم کرد!
سارکوزی نامزد انتخابات ریاست جمهوری آتی فرانسه
تصاویر: سرزمین مردگان ایتالیا
هشدار به 26 میلیون ایرانی
عکس: نیکی کریمی و بازیکنان آث میلان
عکس: هدیه سازمان لیگ به نکونام
اوباما: آمریکا بزودی رییس جمهوری زن خواهد داشت
پول های ایران در ترکیه در راه تهران
تصاویری از زیباترین باغ معلق
خودستایی تکراری کیهان
تصاویر: بوشهر به گورستان خودرو تبدیل شد
اتحادیه اروپا، 17 شرکت ایرانی را تحریم و 3 شرکت دیگر را لغو تحریم کرد!
سارکوزی نامزد انتخابات ریاست جمهوری آتی فرانسه
تصاویر: سرزمین مردگان ایتالیا
هشدار به 26 میلیون ایرانی
عکس: نیکی کریمی و بازیکنان آث میلان
عکس: هدیه سازمان لیگ به نکونام
اوباما: آمریکا بزودی رییس جمهوری زن خواهد داشت
پول های ایران در ترکیه در راه تهران
تصاویری از زیباترین باغ معلق
خودستایی تکراری کیهان
تصاویر: دیدار ظریف با مراجع قم
تصاویر: ترییت عجیب یک خانواده جینی
روایتی از پول و پشت پرده های تلخ «پیرمردهای میلانی» در تهران
تصاویر: ترییت عجیب یک خانواده جینی
روایتی از پول و پشت پرده های تلخ «پیرمردهای میلانی» در تهران
اهواز: زنجیره انسانی برای هوای پاک و نجات کارون+عکس
عکس: اتومبیل ظریـف چیست؟
عکس یادگاری نمایندگان زن در بهارستان
غل و زنجیر "88" را از پای جامعه باز کنیم
جعفر محمدی در عصر ایران نوشت:
بیش از 4 سال از انتخابات پر ماجرای 88 و حوادث تلخ بعد از آن گذشته است. امروز که با فاصله زمانی و فارغ از هیجانات آن روزها و ماه های ملتهب به ماجرا می نگریم ، می توانیم به جرأت بگوییم که هر دو طرف ماجرا می توانستند عملکرد بهتری داشته باشند تا
کشور این همه هزینه ندهد و تا بدین اندازه تضاد بین خود مردم و بی اعتمادی بین بخش های قابل توجهی از مردم و نظام ایجاد نشود.
با این حال ، آنچه گذشته ، گذشته است و هیچ اراده ای نمی تواند واقعیت های رخ داده را تغییر دهد. با این حال امکان اصلاح آثار بازمانده از آن وقایع تلخ -که تا امروز ادامه دارند- عقلاً و عملاً وجود دارد.
بیایید منصفانه و غیر متعصبانه و فارغ از صحت و سقم بحثِ تاریخ مصرف گذشته تقلب در انتخابات ، به ماجرا نگاه کنیم. بخش قابل توجهی از مردم ایران ، بر این باور بودند که در انتخابات تقلبی صورت نگرفته و بخش زیادی هم اصرار داشتند که در انتخابات ریاست جمهوری 88 تقلبی رخ داده است.
از این دو گروه میلیونی ، هیچ کدامشان ، بیگانه و خارجی نیستند و همچنان در کنار یکدیگر زندگی می کنند و قرار است از این بعد هم ، در همین جامعه و در کنار همدیگر زندگی کنند. نه قرار است یک گروه دیگری را نابود کند و نه بناست ، یکی از این دو از کشور مهاجرت کند، قرار هم نیست تا همیشه با تردید و کینه به هم بنگرند ؛ این یک نکته.
نکته بعد این که هر دو طرف ماجرا ، در دعوای انتخابات ، عملکردی بی عیب و نقص نداشتند:
اگر احمدی نژاد آن بی اخلاقی های زشت را در مناظره های زنده تلویزیونی انجام نمی داد،
اگر قبل از انتخابات ، پیامک ها را قطع نمی کردند،
اگر ، مشکل کمبود تعرفه رأی در برخی شعب رأی گیری را پیش نمی آوردند،
اگر قبل از اعلام نتایج ، رسانه های طرفدار احمدی نژاد ، از پیروزی او دم نمی زدند،
اگر میر حسین موسوی ، در شامگاه روز انتخابات در واکنش به شایعه پیروزی احمدی نژاد ، کنفرانس مطبوعاتی نمی گذاشت و خود را پیروز انتخابات نمی خواند،
اگر قبل از اعلام رسمی نتایج ، موتورسواران حامی احمدی نژاد ، در ساعت یک بامداد بعد از انتخابات خیابان های تهران را شعارگویان گز نمی کردند،
اگر اولین اعتراضات مردم به نتایج انتخابات - که امری متعارف در همه کشورهای مردمسالار است - با پلیس ضد شورش مواجه نمی شد،
اگر به معترضان اجازه می دادند تجمع اعتراضی خود را به طور قانونی و تحت حمایت پلیس برگزار کنند ،
اگر احمدی نژاد در میدان ولیعصر تهران ، جشن پیروزی نمی گرفت و با ادبیات "خس و خاشاک" محورانه اش ، مخالفان را تحقیر و تحریک نمی کرد،
اگر معترضین دست به خشونت نمی زدند و بانک ها و اتوبوس ها را آتش نمی زدند،
اگر نیروهای لباس شخصی به سمت مردم تیراندازی نمی کردند،
اگر موسوی و کروبی ، به جای بیانیه های تند و تیز ، وارد فاز پیگیری قانونی ادعایشان می شدند و در مقابل نیز ، شورای نگهبان ، جانبداری آشکار از احمدی نژاد را کنار می گذاشت و بی طرفانه به اعتراضات رسیدگی می کرد،
اگر رهبران معترضان ، به جای هدر دادن توان مردمی خود در خیابان ها ، این انرژی عظیم را در قالب یک حزب فراگیر ، قدرتمند ، مطالبه گر و ملی هدایت می کردند تا دو سال بعد مجلس و چهار سال بعدتر ، ریاست جمهوری و شوراها را بگیرند،
اگر قاتلان ندا آقاسلطان و خواهر زاده موسوی و دیگران دستگیر و مجازات می شدند،
اگر تلویزیون ، به جای آن که تریبون یک طرف ماجرا باشد و نمک بر زخم طرف دیگر بپاشد ، "رسانه ملی" بود و اجازه می داد به جای آن که معترضان در خیابان سخن بگویند ، از رسانه ملی حرف شان را بزنند،
و اگر ...
حتماً وحدت ملی ما ، تا بدین اندازه ای که امروز شاهدش هستیم ، خدشه دار نشده بود و این همه آسیب به کشور نرسیده بود و آن هم انسان جانشان را از دست نداده بودند.
پس باید گفت که هر دو طرف - حال یکی کمتر و دیگری بیشتر - در این نابسامانی سهیم اند. لذا حق و عدالت این نیست که تنها یک طرف ماحرا ، هزینه و تاوان بدهد و طرف دیگر ، نه تنها 4 سال دولت را تصاحب کند ، بلکه طلبکار و مدعی هم باشد! این هم نکته دیگر.
موضوع بعدی ، راه آینده است که پیش روی کشور قرار دارد. ما در آستانه تحولات بزرگی در جامعه هستیم. انتخابات 24 خرداد که حتی قهر کردگان با نظام نیز در آن شرکت کردند تا حماسه سیاسی شکل بگیرد ، سرآغاز این تحولات است. مذاکرات دیپلماتیک با قدرت های جهانی ، هنگامی می تواند برای کشورمان حداکثر امتیاز و دستاورد را داشته باشد که یک وحدت ملی در داخل ، پشتوانه آن باشد.
بازسای اقتصادی کشور ، تنها با همکاری حداکثری مردم و حاکمیت به وجود می آید.
تعارف نکنیم ، ترمیم شکاف بین مردم از یک سو و مردم و حاکمیت از دیگر سو ، به اعتمادسازی حداکثری نیاز دارد.
این ها ، با دیالوگ های یک طرفه ، چه از جانب دولت روحانی باشد و چه از سوی مخالفان وی و چه از هر سوی دیگر ، محقق نمی شوند. این ها با زخم های ترمیم نشده انتخابات 88 میسر نیست. ما چاره ای جز تقویت وحدت ملی مان نداریم. نمی شود بخش مهمی از ملت و مطالبات آنان را نادیده گرفت و دم از وحدت ملی زد.
وحدت ملی یعنی این که همه بگویند بیایید در عین اختلاف نظرهایمان ، «با هم» وحدت کنیم، اما عده ای آن را این گونه بیان می کنند: نظرات تان را کنار بگذارید و بیاید «با ما» وحدت کنید! این خطاب جاهلانه و متکبرانه در هیچ جای دنیا و هیچ زمانی از تاریخ ، جواب نداده است.
رهبر معظم انقلاب ، پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ، از مردم و منتقدان و آنان که حتی با نظام هم مشکل دارند ، دعوت کردند که همه با هم در انتخابات شرکت کنند و حماسه بیافرینند.
مردم نیز انصافاً چنین کردند، یکی از پر شکوه ترین انتخابات را رقم زدند و حماسه را آفریدند. این بدان معناست که منتقدان و معترضان به انتخابات 88 ، خردمندانه از گذشته عبور کرده اند و با «منطق زندگی» چشم به آینده دوخته اند ، اما همین مردم ، انتظار دارند حماسه شان با همدلی های بیشتری پاسخ داده شود و پرونده انتخابات 88 بسته شود. آنچه در آن انتخابات و بعد از آن گذشت، نباید مانند غل و رنجیری بر پای جامعه سنگینی کند و مانع پرواز شود.
این که چند زندانی معدود باقی مانده از آن روزها ، که بعضاً به اواخر زندان شان هم رسیده اند ، یا موسوی و رهنورد و کروبی که در سنین کهنسالی اند ، از حصر خانگی به در آیند ، نه تنها چیزی از نظام کم نمی کند که بر ابهت و همبستگی اش با مردم می افزاید.
آنچه در حبس وحصرهای آن دوره انجام شد ، اقداماتی برای کنترل وضعیت متزلزل آن زمان بود ولی اینک نیکبختانه اوضاع تثبیت شده و قطعاً رفع حبس و حصر ، مشکلی برای جامعه و نظام ایجاد نمی کند. این برای نظام زیبنده نیست که در تاریخ بنویسند چند منتقد یک انتخابات تا آخر عمرشان در حصر ماندند و در حصر درگذشتند.
باید از گذشته ها عبور کرد ، کینه ها را کنار گذاشت و به آینده رفت، چه آن که دنیا و رقیبان مان در جهان ، منتظر حرکت ما نیستند.
بیش از 4 سال از انتخابات پر ماجرای 88 و حوادث تلخ بعد از آن گذشته است. امروز که با فاصله زمانی و فارغ از هیجانات آن روزها و ماه های ملتهب به ماجرا می نگریم ، می توانیم به جرأت بگوییم که هر دو طرف ماجرا می توانستند عملکرد بهتری داشته باشند تا
کشور این همه هزینه ندهد و تا بدین اندازه تضاد بین خود مردم و بی اعتمادی بین بخش های قابل توجهی از مردم و نظام ایجاد نشود.
با این حال ، آنچه گذشته ، گذشته است و هیچ اراده ای نمی تواند واقعیت های رخ داده را تغییر دهد. با این حال امکان اصلاح آثار بازمانده از آن وقایع تلخ -که تا امروز ادامه دارند- عقلاً و عملاً وجود دارد.
بیایید منصفانه و غیر متعصبانه و فارغ از صحت و سقم بحثِ تاریخ مصرف گذشته تقلب در انتخابات ، به ماجرا نگاه کنیم. بخش قابل توجهی از مردم ایران ، بر این باور بودند که در انتخابات تقلبی صورت نگرفته و بخش زیادی هم اصرار داشتند که در انتخابات ریاست جمهوری 88 تقلبی رخ داده است.
از این دو گروه میلیونی ، هیچ کدامشان ، بیگانه و خارجی نیستند و همچنان در کنار یکدیگر زندگی می کنند و قرار است از این بعد هم ، در همین جامعه و در کنار همدیگر زندگی کنند. نه قرار است یک گروه دیگری را نابود کند و نه بناست ، یکی از این دو از کشور مهاجرت کند، قرار هم نیست تا همیشه با تردید و کینه به هم بنگرند ؛ این یک نکته.
نکته بعد این که هر دو طرف ماجرا ، در دعوای انتخابات ، عملکردی بی عیب و نقص نداشتند:
اگر احمدی نژاد آن بی اخلاقی های زشت را در مناظره های زنده تلویزیونی انجام نمی داد،
اگر قبل از انتخابات ، پیامک ها را قطع نمی کردند،
اگر ، مشکل کمبود تعرفه رأی در برخی شعب رأی گیری را پیش نمی آوردند،
اگر قبل از اعلام نتایج ، رسانه های طرفدار احمدی نژاد ، از پیروزی او دم نمی زدند،
اگر میر حسین موسوی ، در شامگاه روز انتخابات در واکنش به شایعه پیروزی احمدی نژاد ، کنفرانس مطبوعاتی نمی گذاشت و خود را پیروز انتخابات نمی خواند،
اگر قبل از اعلام رسمی نتایج ، موتورسواران حامی احمدی نژاد ، در ساعت یک بامداد بعد از انتخابات خیابان های تهران را شعارگویان گز نمی کردند،
اگر اولین اعتراضات مردم به نتایج انتخابات - که امری متعارف در همه کشورهای مردمسالار است - با پلیس ضد شورش مواجه نمی شد،
اگر به معترضان اجازه می دادند تجمع اعتراضی خود را به طور قانونی و تحت حمایت پلیس برگزار کنند ،
اگر احمدی نژاد در میدان ولیعصر تهران ، جشن پیروزی نمی گرفت و با ادبیات "خس و خاشاک" محورانه اش ، مخالفان را تحقیر و تحریک نمی کرد،
اگر معترضین دست به خشونت نمی زدند و بانک ها و اتوبوس ها را آتش نمی زدند،
اگر نیروهای لباس شخصی به سمت مردم تیراندازی نمی کردند،
اگر موسوی و کروبی ، به جای بیانیه های تند و تیز ، وارد فاز پیگیری قانونی ادعایشان می شدند و در مقابل نیز ، شورای نگهبان ، جانبداری آشکار از احمدی نژاد را کنار می گذاشت و بی طرفانه به اعتراضات رسیدگی می کرد،
اگر رهبران معترضان ، به جای هدر دادن توان مردمی خود در خیابان ها ، این انرژی عظیم را در قالب یک حزب فراگیر ، قدرتمند ، مطالبه گر و ملی هدایت می کردند تا دو سال بعد مجلس و چهار سال بعدتر ، ریاست جمهوری و شوراها را بگیرند،
اگر قاتلان ندا آقاسلطان و خواهر زاده موسوی و دیگران دستگیر و مجازات می شدند،
اگر تلویزیون ، به جای آن که تریبون یک طرف ماجرا باشد و نمک بر زخم طرف دیگر بپاشد ، "رسانه ملی" بود و اجازه می داد به جای آن که معترضان در خیابان سخن بگویند ، از رسانه ملی حرف شان را بزنند،
و اگر ...
حتماً وحدت ملی ما ، تا بدین اندازه ای که امروز شاهدش هستیم ، خدشه دار نشده بود و این همه آسیب به کشور نرسیده بود و آن هم انسان جانشان را از دست نداده بودند.
پس باید گفت که هر دو طرف - حال یکی کمتر و دیگری بیشتر - در این نابسامانی سهیم اند. لذا حق و عدالت این نیست که تنها یک طرف ماحرا ، هزینه و تاوان بدهد و طرف دیگر ، نه تنها 4 سال دولت را تصاحب کند ، بلکه طلبکار و مدعی هم باشد! این هم نکته دیگر.
موضوع بعدی ، راه آینده است که پیش روی کشور قرار دارد. ما در آستانه تحولات بزرگی در جامعه هستیم. انتخابات 24 خرداد که حتی قهر کردگان با نظام نیز در آن شرکت کردند تا حماسه سیاسی شکل بگیرد ، سرآغاز این تحولات است. مذاکرات دیپلماتیک با قدرت های جهانی ، هنگامی می تواند برای کشورمان حداکثر امتیاز و دستاورد را داشته باشد که یک وحدت ملی در داخل ، پشتوانه آن باشد.
بازسای اقتصادی کشور ، تنها با همکاری حداکثری مردم و حاکمیت به وجود می آید.
تعارف نکنیم ، ترمیم شکاف بین مردم از یک سو و مردم و حاکمیت از دیگر سو ، به اعتمادسازی حداکثری نیاز دارد.
این ها ، با دیالوگ های یک طرفه ، چه از جانب دولت روحانی باشد و چه از سوی مخالفان وی و چه از هر سوی دیگر ، محقق نمی شوند. این ها با زخم های ترمیم نشده انتخابات 88 میسر نیست. ما چاره ای جز تقویت وحدت ملی مان نداریم. نمی شود بخش مهمی از ملت و مطالبات آنان را نادیده گرفت و دم از وحدت ملی زد.
وحدت ملی یعنی این که همه بگویند بیایید در عین اختلاف نظرهایمان ، «با هم» وحدت کنیم، اما عده ای آن را این گونه بیان می کنند: نظرات تان را کنار بگذارید و بیاید «با ما» وحدت کنید! این خطاب جاهلانه و متکبرانه در هیچ جای دنیا و هیچ زمانی از تاریخ ، جواب نداده است.
رهبر معظم انقلاب ، پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ، از مردم و منتقدان و آنان که حتی با نظام هم مشکل دارند ، دعوت کردند که همه با هم در انتخابات شرکت کنند و حماسه بیافرینند.
مردم نیز انصافاً چنین کردند، یکی از پر شکوه ترین انتخابات را رقم زدند و حماسه را آفریدند. این بدان معناست که منتقدان و معترضان به انتخابات 88 ، خردمندانه از گذشته عبور کرده اند و با «منطق زندگی» چشم به آینده دوخته اند ، اما همین مردم ، انتظار دارند حماسه شان با همدلی های بیشتری پاسخ داده شود و پرونده انتخابات 88 بسته شود. آنچه در آن انتخابات و بعد از آن گذشت، نباید مانند غل و رنجیری بر پای جامعه سنگینی کند و مانع پرواز شود.
این که چند زندانی معدود باقی مانده از آن روزها ، که بعضاً به اواخر زندان شان هم رسیده اند ، یا موسوی و رهنورد و کروبی که در سنین کهنسالی اند ، از حصر خانگی به در آیند ، نه تنها چیزی از نظام کم نمی کند که بر ابهت و همبستگی اش با مردم می افزاید.
آنچه در حبس وحصرهای آن دوره انجام شد ، اقداماتی برای کنترل وضعیت متزلزل آن زمان بود ولی اینک نیکبختانه اوضاع تثبیت شده و قطعاً رفع حبس و حصر ، مشکلی برای جامعه و نظام ایجاد نمی کند. این برای نظام زیبنده نیست که در تاریخ بنویسند چند منتقد یک انتخابات تا آخر عمرشان در حصر ماندند و در حصر درگذشتند.
باید از گذشته ها عبور کرد ، کینه ها را کنار گذاشت و به آینده رفت، چه آن که دنیا و رقیبان مان در جهان ، منتظر حرکت ما نیستند.
خودستایی تکراری و ساختگی کیهان
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
روزنامه
کیهان که همواره مدعی «انعکاس بسیار مثبت» اخبار خود می شود، این بار نیز
در اقدامی تکراری که مملو از خودستایی و البته تحریف و سرهم بندی های مختص
خود بود، بدون ارائه منبع و مرجعی، ادعا کرد که در برخی سایت ها به شدت از
تیتر روزنامه کیهان استقبال شده است.
به گزارش تیک ؛ در متن این خبر آمده است:
تیتر نخست روز پنج‌شنبه گذشته کیهان با استقبال گسترده در میان مخاطبان روزنامه مواجه شد و در عین حال بازتاب وسیعی در دیگر رسانه‌ها داشت.
تیتر نخست روز پنج‌شنبه کیهان این عبارت بود: «گزارش 100 روزه یا حمله به دولت سابق/ دولت در زنگ حساب انشاء خواند». به دنبال انتشار گزارش و تحلیل‌های روز پنج‌شنبه کیهان، تماس‌های بسیاری از سوی شهروندان با روزنامه انجام شد که اغلب حاکی از استقبال از این عنوان خبری بود و البته برخی از تماس‌گیرندگان نیز اصرار داشتند همچنان به تخطئه دولت قبل بپردازند؛ حال آن که کیهان به درستی پرسیده بود سخنان رئیس جمهور قرار بوده تخطئه دولت سابق به سبک تبلیغات انتخاباتی 7-8 ماه پیش باشد و یا ارائه گزارش عملکرد 100 روزه دولت جدید؟
یادآور می‌شود انتشار گزارش و تیتر کیهان در سایت‌های دیگر نیز با استقبال گسترده مخاطبان مواجه شد. از جمله برخی مخاطبان کامنت‌‌هایی از این قبیل را در سایت‌های مختلف گذاشته‌اند؛ «تیتر عالی بود.../ کیهان راست میگه، همش داشت آسیب‌شناسی 8 سال گذشته رو انجام می‌داد، البته بعضی آمارش هم اشتباه از آب درآمد/ تیتری براساس واقعیت.../ تیتر جالبیه ولی خوب کار همه دولت‌ها انشاء خوندنه/ احسنت... واقعاً هم همین بود/ عالی!! حسابی خندیدیم!/ اصلاً و ابداً تیتر کیهان را نمی‌پسندم / این تیتر عالی بود/ ایول واقعاً تیتر بجایی بود/ دمت گرم کیهان/ آخه انشایش هم انشای مالی نبود/ واقعاً دم کیهان گرم گرم گرم!/ این زیباترین، بامعناترین و بامسماترین و صد البته حرفه‌ای‌ترین تیتری بود که در مورد سخنان رئیس جمهور دیدم و در واقع منحصر بفرد بود!/ فرق کیهان با سایر نشریات و رسانه‌ها در همین جاها مشخص می‌شود/ دولت در زنگ حساب انشاء خواند...!!!!/ باز هم باید گفت دمت گرم کیهان/ اینکه نیاز به صد روز نداشت، در همان دو روز اول هم می‌توانست این انشا را بنویسد/ چه تیتر جالبی/ مرگ بر کیهان ]پاسخ؛ شعار مدعیان اصلاحات: زنده باد مخالف مرده من![/ احسنت بر کیهان... دولت راستگویان!!/ جالب بود. ان‌شاءالله دفعه بعد حواس آقای روحانی جمع باشد/ تیتر قشنگی زده خدائیش/ دمت گرم، چون واقعاً انشاء بود. خوب اومدی/ آخه از انشاء هم نمره نگرفت. معلوم نبود موضوع انشاء کارهای دولت بود یا گرفتن ایراد از دولت قبلی/ ... اما انشایی که نیاز به ویراستار حقوقی دارد. زیرا پر بود از سیاه‌نمایی و افترا/ واقعاً بهترین تیتری هست که میشه نوشت/ احسنت و آفرین بر کیهان واقعاً کیهان انقلابی عمل می‌کند و....
به گزارش تیک ؛ در متن این خبر آمده است:
تیتر نخست روز پنج‌شنبه گذشته کیهان با استقبال گسترده در میان مخاطبان روزنامه مواجه شد و در عین حال بازتاب وسیعی در دیگر رسانه‌ها داشت.
تیتر نخست روز پنج‌شنبه کیهان این عبارت بود: «گزارش 100 روزه یا حمله به دولت سابق/ دولت در زنگ حساب انشاء خواند». به دنبال انتشار گزارش و تحلیل‌های روز پنج‌شنبه کیهان، تماس‌های بسیاری از سوی شهروندان با روزنامه انجام شد که اغلب حاکی از استقبال از این عنوان خبری بود و البته برخی از تماس‌گیرندگان نیز اصرار داشتند همچنان به تخطئه دولت قبل بپردازند؛ حال آن که کیهان به درستی پرسیده بود سخنان رئیس جمهور قرار بوده تخطئه دولت سابق به سبک تبلیغات انتخاباتی 7-8 ماه پیش باشد و یا ارائه گزارش عملکرد 100 روزه دولت جدید؟
یادآور می‌شود انتشار گزارش و تیتر کیهان در سایت‌های دیگر نیز با استقبال گسترده مخاطبان مواجه شد. از جمله برخی مخاطبان کامنت‌‌هایی از این قبیل را در سایت‌های مختلف گذاشته‌اند؛ «تیتر عالی بود.../ کیهان راست میگه، همش داشت آسیب‌شناسی 8 سال گذشته رو انجام می‌داد، البته بعضی آمارش هم اشتباه از آب درآمد/ تیتری براساس واقعیت.../ تیتر جالبیه ولی خوب کار همه دولت‌ها انشاء خوندنه/ احسنت... واقعاً هم همین بود/ عالی!! حسابی خندیدیم!/ اصلاً و ابداً تیتر کیهان را نمی‌پسندم / این تیتر عالی بود/ ایول واقعاً تیتر بجایی بود/ دمت گرم کیهان/ آخه انشایش هم انشای مالی نبود/ واقعاً دم کیهان گرم گرم گرم!/ این زیباترین، بامعناترین و بامسماترین و صد البته حرفه‌ای‌ترین تیتری بود که در مورد سخنان رئیس جمهور دیدم و در واقع منحصر بفرد بود!/ فرق کیهان با سایر نشریات و رسانه‌ها در همین جاها مشخص می‌شود/ دولت در زنگ حساب انشاء خواند...!!!!/ باز هم باید گفت دمت گرم کیهان/ اینکه نیاز به صد روز نداشت، در همان دو روز اول هم می‌توانست این انشا را بنویسد/ چه تیتر جالبی/ مرگ بر کیهان ]پاسخ؛ شعار مدعیان اصلاحات: زنده باد مخالف مرده من![/ احسنت بر کیهان... دولت راستگویان!!/ جالب بود. ان‌شاءالله دفعه بعد حواس آقای روحانی جمع باشد/ تیتر قشنگی زده خدائیش/ دمت گرم، چون واقعاً انشاء بود. خوب اومدی/ آخه از انشاء هم نمره نگرفت. معلوم نبود موضوع انشاء کارهای دولت بود یا گرفتن ایراد از دولت قبلی/ ... اما انشایی که نیاز به ویراستار حقوقی دارد. زیرا پر بود از سیاه‌نمایی و افترا/ واقعاً بهترین تیتری هست که میشه نوشت/ احسنت و آفرین بر کیهان واقعاً کیهان انقلابی عمل می‌کند و....
دعوت تیم گالکسی آمریکا از استقلال ایران
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
مدیر
عامل باشگاه استقلال اعلام کرد تیم گالکسی آمریکا از تیم استقلال ایران
دعوت کرده تا برای انجام یک دیدار دوستانه به آمریکا سفر کند.
به گزارش سایت رسمی باشگاه استقلال، علی فتح الله‌زاده خبر داد تیم گالکسی آمریکا از تیم استقلال ایران دعوت کرده تا برای انجام یک دیدار دوستانه به آمریکا سفر کند.
وی همچنین اظهار داشت: این دیدار تا قبل از پایان سال 92 انجام خواهد شد. در همین رابطه توافق شده تمامی هزینه‌‌های سفر استقلال به آمریکا را یک حامی مالی پرداخت کند تا آبی‌ها برای رفتن به آمریکا هیچ هزینه‌ای متحمل نشوند.
به گزارش سایت رسمی باشگاه استقلال، علی فتح الله‌زاده خبر داد تیم گالکسی آمریکا از تیم استقلال ایران دعوت کرده تا برای انجام یک دیدار دوستانه به آمریکا سفر کند.
وی همچنین اظهار داشت: این دیدار تا قبل از پایان سال 92 انجام خواهد شد. در همین رابطه توافق شده تمامی هزینه‌‌های سفر استقلال به آمریکا را یک حامی مالی پرداخت کند تا آبی‌ها برای رفتن به آمریکا هیچ هزینه‌ای متحمل نشوند.
انتخاب نام شخصیت سال جهان از سوی مجله تایم
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
مجله آمریکایی تایم در پایگاه الکترونیکی خود فهرستی از
نامزد ها برای "شخصیت سال 2013" منتشر کرد که در بین آنها نام حسن روحانی
رئیس جمهوری اسلامی ایران نیز قرار دارد.
به گزارش العالم ، کاربران اینترنتی با مراجعه به سایت تایم به افراد مورد نظر خود رای می دهند و این مجله به تناسب انتخاب مردم و با رای نهایی هیات سردبیری شخصیت سال را انتخاب خواهد کرد.
نام ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه ، بشار اسد رئیس جمهوری سوریه ، عبدالفتاح سیسی وزیر دفاع مصر، رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه و ادوارد اسنودن افشا کننده اسرار جاسوسی آمریکا در این فهرست به چشم می خورد.
پاپ فرانسیس ، آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان ، باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا و شی جیان پینگ رییس‌جمهوری چین، هم در کنار 42 شخصیت سیاسی ، فرهنگی و هنری نامزد شده برای انتخاب به عنوان شخصیت سال از سوی مجله تایم قرار دارند.
انتخاب شخصیت سال جهان از سال 1927 تاکنون ادامه دارد، در آن سال خلبان "چارلز لیندبرگ" برای نخستین بار به تنهایی از اقیانوس اطلس عبور کرد و به عنوان شخصیت همان سال انتخاب شد.
در طول سالهای مختلف شخصیت هایی همچون فرانکلین روزولت و ادولف هیتلر و جوزف استالین و جورج بوش و شخصیت "استفاده کننده از اینترنت" به عنوان شخصیت سال انتخاب شدند.
در سال 2007 ولادیمیر پوتین به عنوان شخصیت سال انتخاب شد و در سال 2011 این لقب به یک "تظاهرات کننده" اعطا شد.