نرم افزار چاپ چک -  نرم افزار چک چاپ - نرم افزار پرینت چک - نرم افزار چک پرینت

نرم افزار چاپ چک - نرم افزار چک چاپ - نرم افزار پرینت چک - نرم افزار چک پرینت

فروش چاپ چک - چک چاپ ، پرینت چک ، چک پرینت ، نرم افزار رایگان چاپ چک ، نرم افزار چک چاپ ،
نرم افزار چاپ چک -  نرم افزار چک چاپ - نرم افزار پرینت چک - نرم افزار چک پرینت

نرم افزار چاپ چک - نرم افزار چک چاپ - نرم افزار پرینت چک - نرم افزار چک پرینت

فروش چاپ چک - چک چاپ ، پرینت چک ، چک پرینت ، نرم افزار رایگان چاپ چک ، نرم افزار چک چاپ ،

چهار مردی که جلوی جنگ سوریه را گرفتند+عکس


عصر ایران - از راست به چپ پیشنهاد و ابتکار خلع سلاح شیمیایی سوریه در ازای توقف طرح حمله آمریکا به این کشور ، مرهون تلاش های این 4 رهبر بود.
  
(پیشنهاد ): ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه که کشورش مبتکر طرح مبادله سلاح های شیمیایی سوریه در ازای عدم حمله آمریکا بود . البته خود آمریکایی ها نیز از ماه ها پیش چنین پیشنهادی را به دولت سوریه مطرح کرده بودند (البته نه به طور رسمی و نه به عنوان ما به ازای عدم حمله)و این ابتکار را نمی توان صرفا ابتکاری روسی دانست ولی در جریان بحران اخیر سوریه این پیشنهاد رسما از جانب مسکو مطرح شد. 
از سوی دیگر اهمیت نقش پوتین در این مربع چهارگانه در آن است که در میان این چهار رهبر تنها فردی که به طور نسبی مورد اعتماد سه دیگر رهبر است، شخص پوتین است، چرا که وی به میزان بسیار زیادی به اسد، به میزان بالایی مورد اعتماد روحانی و به طور نسبتا قابل توجهی مورد اعتماد اوباما است.

(پذیرش): بشار اسد رییس جمهوری سوریه که این طرح را پذیرفت و بهانه را از دست جنگ طلبان برای حمله به سوریه گرفت.

(همکاری): حسن روحانی رییس جمهور ایران تلاش گسترده ای برای جلوگیری از جنگ به خرج داد و در ترغیب دولت سوریه به پذیرش این طرح و ارایه پیشنهاد دولت روسیه به دمشق نقش موثری داشت.

(خویشتنداری) : خویشتنداری باراک اوباما رییس جمهور آمریکا از حمله به سوریه، نقش به سزایی در جلوگیری از جنگ داشت و اگر اوباما که کسب جایزه نوبل صلح دست و پایش را نیز برای آغاز جنگ بیشتر بسته بود، مثل سلف جنگ طلبش همان ابتدا دستور آتش می داد شاید الان به جای نوشتن این مطلب در حال نوشتن گزارش حمله آمریکا به سوریه بودیم.

واشنگتن پست: تنش ها بر سر سوریه بالاگرفته اما ایران و آمریکا همچنان به دنبال توافق و صلح با یکدیگر هستند

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

واشنگتن پست در گزارشی تحت عنوان" خبری خوش: آمریکا و ایران با وجود بالاگرفتن تنش ها بر سر سوریه همچنان به دنبال صلح با یکدیگر هستند" نوشت: آمریکا با مشکلات و پیچیدگی های زیادی در سوریه مواجه است که هیچ یک از آنها هم رفع نشده است. اما یکی از مشکلات در خاورمیانه به طرز غافلیگرانه ای قابل حل ظاهر شده است: ایران.
به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری تیک Tik.ir، درحالیکه هیچگونه توافقی بین ایران و امریکا حاصل نشده اما دو کشور در حال همکاری بایکدیگر در جهت توافق و صلح پس از چندین دهه تنش و درگیری هستند.

جاسمین رامسی عضو اینترپرس سرویس سینگال های ایران را مورد بررسی قرار داده است.

رامسی معتقد است که تهران به طرز غالفگیرانه ای قصد حرکت رو به جلو و ایجاد روابط حسنه با غرب را دارد.

در این میان، یکی از مهمترین مسائل آن است که علیرغم آنکه حسن روحانی رئیس جمهور ایران  با حمله امریکا به سوریه مخالفت کرده،  اما لحن حمایت گونه او از حکومت اسد نسبت به دوره ی احمدی نژاد تفاوت کرده است.

از سوی دیگر، سران جدید ایران نه تنها در مقابل فشار تندروهای داخلی مقاومت نمی کنند بلکه سیگنال های بیشتری از صلح و توافق را ارسال می کنند.

اوباما هم از سوی دیگر مدتی است که این پروسه را با ارسال دو نامه به رهبر عالی ایران در سال 2009 آغاز کرده است و خواستار آن شد که دو کشور به سوی توافق صلح دوجانبه حرکت کنند.

روحانی پس از روی کار آمدن لحن رسمی ایران را در قبال امریکا نرم کرد و پس از ابراز تمایل برای توافق و صلح اظهاراتی در این زمینه به زبان آورد. او سپس محمد جواد ظریف دیپلمات تحصیلکرده امریکا را به عنوان وزیر خارجه انتخاب کرد.

ظریف نقشی بزرگ در توافق ایران و امریکا در سال 2003 در خصوص افغانستان ایفا کرده بود.

به گفته رامسی، رئیس جمهور ایران و دولتش در مقابل بسیاری از فشارهای تندورها برای عقب نشینی از موضع صلح طلبانه خود مقاومت می کنند.

هیچکس نمی تواند مطمئن باشد که امریکا  و ایران به توافق می رسند، اما اگر امکان پذیر باشد، شرایط کنونی بهترین موقعیتی است که ما می توانیم به چنین توافقی دست پیدا کنیم، موقعیتی که حتی در 20 سال گذشته با آن مواجه نبوده ایم.

به همین دلیل، بسیاری از تحلیگلران مسائل ایران در امریکا از جمله حامیان حمله به سوریه عمیقا  از این موضوع نگران هستند. در حقیقت، مداخله نظامی بالقوه در کشوری که جز منافع ملی ایران محسوب می شود، می تواند فرصت توافق و صلح را بکشد.